Dit voorjaar ben ik naar Parijs geweest, bewust voordat de drukte zou beginnen van de Olympische Spelen in deze stad. Een stad die ik al vaak heb bezocht. De eerste keer is tijdens mijn studie aan de Ecôle de Couture Eduard van Rijn. Tijdens deze reis heb ik zoiets moois ontdekt dat ik graag met je wil delen.
Het is een zonnige dag wanneer mijn man en ik al lopend vanuit het centrum de Seine oversteken. Aan de linkerkant van de Seine, in het 5e arrondissement, staat het Institute du Monde Arabe ook wel het IMA. Ook nu weer word ik getroffen door de schoonheid van de gevel. Mijn eerste keer dat ik deze gevel zag, was nog vóór de digitale camera. De fotocamera’s werkten met een diafragma die je zelf had in te stellen. Het diafragma bepaalt hoeveel licht er op de lichtgevoelige film komt in je fotocamera.
Wat hebben de architecten bedacht voor deze gevel aan de zuidzijde? Het bestaat uit allemaal repeterende patronen, verschillend in grootte, die afhankelijk van het invallend licht open of iets dicht gaan. Net als een diafragma van de fotocamera. Een ingenieus zonnescherm is dit.
Nu na dertig jaar ziet de gevel er nog als nieuw uit. De vormen hebben de architecten gehaald uit de Islamitische architectuur. Daar worden ze moucharabiya of mashrabiya genoemd. Het zijn decoratieve roosters voor op balkons en ramen om het licht te filteren.
Wanneer je deze gevel in Parijs gaat bezoeken:
De architecten zijn: Jean Nouvel, Pierre Soria, Gilbert Lezènes en Architecture Studio.
Samen met de Saoedische adviserende architect Zyad Zaidan.
