Terwijl ik rond 08:00 uur zit op een bankje bij het moestuincomplex waar ik mijn tuin heb, begint de zon al voorzichtig te schijnen op mijn gezicht. Het beloofd een mooie dag te worden. Bewust ga ik vroeg naar de tuin, héél vroeg, tenminste voor mij. Om 06:15 uur gaat de wekker. Dankzij Mel Robbins met haar tip om van 5, naar 4 tot 1 te tellen en dan meteen op te staan, lukt mij dit ook. De tuinkleren liggen al klaar naast mijn bed, dus ik weet precies wat ik ga doen. Na het tandenpoetsen en het drinken van een beker met warm water fiets ik in de ochtendstilte naar mijn tuin. Een thermosfles met heet water gaat mee.
Het is nog stil op het complex. Alleen het geluid van dieren hoor ik. Vandaag zijn de dropmunt stekjes mee om in de volle grond gezet te gaan worden. Eenmaal klaar ga ik aan de picknicktafel zitten en schenk mij een beker heet water in. Met mijn rug naar mijn eigen tuin en met mijn blik op de schooltuinen en de extra tuintjes voor nieuwe moestuinliefhebber geniet ik wat er te zien is.
Een tijdje kijk ik naar wat er te zien is. De schooltuinen die er dit jaar zijn en de overige extra tuinen met nieuwe moestuinliefhebbers.
Opeens zie ik twee hazen, verderop in het veld, rechts voor mij. Knabbelt aan het blad van de bonen. Deze bonen staan in een tuin van één van de nieuwe moestuin enthousiasteling. De hazen hebben mij totaal niet in de gaten en eten rustig door. Hier kijk ik zeker een paar minuten minuten naar. De rust hoe ze daar aan het eten zijn, huppelend langs het lekkere verse blad.
Als kers op de taart komt ma eend met haar kroost mijn kant op gewaggeld.
Dat is wat stilte kan doen. Het leven wat om ons heen is, laat zich zien.
Voor mij weer een volledig SLOW DOWN AND ENJOY moment
